Oeganda

26-12-06 tot 27-12-06   Tororo

Aan de grens in Oeganda kopen we een visum, $30 p.p. single entry en wordt het carnet weer netjes gestempeld,  wel lastig hier is dat we de roadtax enkel mogen betalen in Oegandees geld, er zit hier wel een bank maar die is natuurlijk gesloten vandaag en niemand die ons kan/ wil vertellen wat een redelijke koers is. We moeten dus nu wel geld wisselen bij een van de vele geld wisselaars die hier rond lopen. Voordeel is wel dat we nog wat Keniaanse shillingen over hadden die we nu mooi kunnen omwisselen. We maken een snelle berekening wat we ongeveer voor onze shillingen moeten krijgen, en winst zullen ze zeker maken, maar we hebben niet het idee dat we hier heel erg afgezet worden, valt alweer mee. De roadtax kost 36.000 shilling (bonnetje op de achterkant van het carnet.....), ons wisselgeld van 40.000 krijgen we niet terug, één of ander vaag verhaal dat hij dit aan de bank moet betalen of zo. Volgens ons worden we hier wel gewoon afgezet en steekt hij het wisselgeld gewoon in eigen zak, we doen nog een paar pogingen maar krijgen geen wisselgeld, gelukkig gaat het maar om € 2 maar het klopt niet.

Vanaf de grens is het maar een klein stukje rijden naar Tororo waar we rijden naar het Rock Classic Hotel, dit hotel ligt aan de hoofdweg een paar km van Tororo zelf vandaan. Bij dit hotel kunnen we ook kamperen maar omdat het kerst is besluiten we nog een nachtje luxe een kamer te nemen (€ 38). De kamer heeft een rond bed, voor het eerst dat we in een rond bed slapen, het bevalt prima heerlijk ruim, dat is wel iets voor als we ooit weer een eigen huisje hebben.....  Het restaurant heeft helaas lang niet alles dat op de menukaart staat, Sylvia eet 2 lekkere peppersteaks, Casper komt uiteindelijk uit op worstjes met patat, niet echt de bedoeling als kerstmenu. Aangezien taxi's lastig te krijgen zijn vandaag krijgt Sylvia een lift van iemand van het hotel naar het stadje en weer terug, ook hier blijkt het weer heel gemakkelijk te zijn om met Visa geld op te nemen bij een ATM. Ook in dit hotel simpele kerstversiering, maar ook hier niet zo'n uitgebreide kerstviering als in Nederland.

27-12-06 tot 28-12-06   Jinja

Via Mbala rijden we naar Jinja, een mooie route over goede asfaltweg, met onderweg kleine dorpjes en prachtige uitzichten over moerasgebied. In Jinja kamperen we bij het Timton hotel (€ 2,5), een hotelletje met een mooi onderhouden tuin. Sylvia neemt een fietstaxi naar de stad om een WA autoverzekering te regelen (€ 9 voor 3 maanden, dat is veel goedkoper dan in andere landen. We hebben ondertussen geleerd dat je de WA verzekering niet aan de grens moet afsluiten, want dan betaal je altijd veel te veel.), daarna nemen we twee fietstaxi's naar 'the source of the nile'. We hadden al gelezen dat dit niet zoveel voorstelde, maar ja als gekke toeristen willen we dit plekje toch graag zien. We moeten het belachelijke bedrag van € 4,5 p.p. entree betalen, om de rivier/ het meer te mogen zien. Het is dat er allemaal borden staan dat dit meer het begin van de Nijl is maar verder is er hier absoluut niets te beleven. Vroeger lagen hier de Ripon Falls en was dit nog wel echt een mooi plekje, maar ze hebben hier nu een stuwdam aangelegd die heel Uganda van stroom voorziet en sindsdien is er niets meer over van deze waterval. We klikken wat foto's en gaan met de fietstaxi weer terug naar het stadje, waar Casper een pizza eet en Sylvia kip in een sausje

28-12-06 tot 02-01-07    Kampala

Het is niet zo heel ver rijden naar Kampala, en na de wegen in Kenia genieten we van de redelijke wegen in Oeganda. De eerste nachten blijven we op de Red Chili hideaway camping (€ 5,5), daarna verhuizen we naar Mosa Court Appartments, we willen de dagen rond oud en nieuw graag weer iets luxer in een hotelletje doorbrengen. De kamer (€ 52) is klein maar wel compleet met satelliet tv en internetverbinding, het complex zelf is luxe met zwembad, sauna, stoombad en fitnessruimte. In Kampala krijgt de auto een grote beurt, nieuwe voorremmen en we laten de bussen van de achtervering vervangen en komen erachter dat 1 van de veren achter gebroken is, dus deze laten we ook meteen vervangen (geluk dat dit geen problemen heeft gegeven, want het zag eruit alsof de veer al even gebroken was). We laten dit doen bij een Toyota dealer, op zich gebeurd alles netjes, maar mede doordat er een aantal extra dingen moesten gebeuren valt de rekening wel erg tegen, volgende keer kijken of we een goedkopere garage kunnen vinden. Kampala is een aangename stad om te verblijven, veel aangenamer en veel minder druk dan bijv. Nairobi, ook is de veiligheid hier gelukkig beter. Wat in Oeganda ook opvalt is dat dit land rijker is dan Tanzania en Kenia, je ziet hier veel meer goed onderhouden luxe gebouwen en huizen. Op oudejaarsdag komt Reinoud, een collega van Casper, langs in ons hotel, we drinken gezellig wat en wisselen verhalen uit. Oudejaarsavond brengen we door in ons hotelletje, dit blijkt een prima plek te zijn, want ons hotel ligt precies tussen het Sheraton en het Serena hotel, de 2 duurste hotels in de stad en de 2 enige plekken waar ze hier vuurwerk blijken te hebben. Vanaf het grote terras dat op de derde verdieping van het hotel ligt hebben we een prachtig uitzicht op het vuurwerk. Het is wel heel anders dan in Nederland, enkel vuurwerk vanaf het dak van 2 hotels en verder helemaal geen vuurwerk, het is dan ook erg druk met auto's en mensen rond deze 2 hotels. Het vuurwerk dat afgestoken wordt is professioneel vuurwerk, dus dit is een prachtig gezicht, veel mooier dan het meeste vuurwerk in Nederland. Na 20 minuutjes is het over met het vuurwerk feest, maar de hele nachten horen we de mensen op straat nog wel feest vieren. De volgende ochtend moeten we op tijd op staan wat Jan en Carrie komen rond 9.00 uur aan op het vliegveld, we hadden een hele waslijst opgegeven met spulletjes om mee te nemen, dus hebben we beloofd ze op te halen van het vliegveld. Jan en Carrie hebben oud en nieuw doorgebracht in het vliegtuig boven Italië, ook een bijzondere manier van oud en nieuw vieren, alleen niet echt gezellig want in het vliegtuig wordt niets extra's gedaan. Het vliegtuig is netjes op tijd, erg gezellig om elkaar hier in Oeganda te ontmoeten. Met zijn viertjes rijden we vanaf het vliegveld weer terug naar Kampala, we besluiten nog een nachtje te slapen bij Mosa Court (nu € 48), 's avonds gaan we uit eten bij de chinees. Casper eet saté, Sylvia eet sizzling beef (sist prachtig, maar smaakt gewoon als een soort shoarma), Carrie heeft een lekker kipgerecht, Jan heeft ook kip zonder botjes besteld, maar krijgt minder smakelijke kip met botjes en vet. De volgende ochtend gaan we informeren voor permits voor de gorilla tracking, dit kost ons de hele ochtend, maar uiteindelijk weten we 4 permits te bemachtigen voor de groep gorilla's vlakbij Kisoro in Bwindi  Impenetrable NP. We boeken de permits bij de UWA (Uganda Wildlife Autority), aangezien we enkel de permits nodig hebben en niet een hele tour. We gaan de tracking maken op de 17e, dit heeft wel als groot nadeel dat we nu echt een planning moeten maken om te zorgen dat we uiterlijk de 16e in Kisoro aankomen.

02-01-07 tot 04-01-07   Jinja/ Iganga

Vanaf Kampala rijden we (nog een keer) naar Jinja toe, wij kamperen weer bij het Timton hotel, Jan en Carrie nemen hier een kamer (€ 16). Jan en Carrie nemen de fietstaxi naar de bron van de Nijl, wij rommelen wat aan en in de auto en nemen daarna de fietstaxi naar het centrum waar we inkopen doen en eten. Vanaf Jinja rijden we naar een weeshuis in Iganga, Carrie heeft via internet/ mail contact gekregen met een Nederlandse vrijwilligster (Susan) in dit weeshuis. Het geld dat Carrie met haar 50e verjaardag heeft gekregen wil ze aan dit weeshuis schenken, ook zijn allerlei cadeautjes uit Nederland meegebracht. We hebben niet van te voren kunnen laten weten dat we komen, maar gelukkig is Susan in het weeshuis en van haar krijgen we een rondleiding. We zien de kamertjes waar de kinderen (0 tot 6 jaar oud) slapen, simpele bedjes met prachtig gekleurde muskietennetten, de hele simpele keuken en de 'badkamer'. De meeste kinderen vinden het bezoek erg leuk, er komen direct een aantal die een handje willen/ opgetild willen worden. Een paar van de jongere kinderen vinden het maar eng al die blanken ('muzungwu', dit betekend blanke, zo noemen alle kinderen ons), en als we te dichtbij komen beginnen ze te huilen. Gelukkig vinden de meeste kinderen het bezoek erg gezellig, en zeker als de cadeautjes uit de tassen komen is het natuurlijk groot feest. Jan en Carrie hebben opblaasballen, petjes, simpele vliegers, kleine auto's en een paar knuffels mee, de kinderen genieten van dit speelgoed festijn, Sylvia vermaakt een paar van de kinderen met bellenblaas. Klik hier om het filmpje van het spelen met de kinderen te downloaden. Als het tijd is voor de lunch wordt er een kleed op de grond gelegd, waar alle kinderen op gaan zitten, in een keer is het rustig... Alle kinderen krijgen een bordje met vis, rijst en bonen, op zich een aardige maaltijd maar de kinderen eten dit 6 dagen per week (enkel zondag krijgen ze iets anders), dat wordt dan toch wel erg eenzijdig. Sinds kort heeft het weeshuis van de kerk een klein stukje grond gekregen, waarop ze zelf dingen kunnen verbouwen, hopelijk gaat er dus wat meer variatie in het eten komen. Na het eten zingen de kinderen een liedje (Klik hier om het filmpje van het zingen/ dansen te downloaden) en dan is het tijd voor het middagslaapje. Wij worden door Susan uitgenodigd om vanavond te blijven eten en slapen, lijkt ons erg gezellig. Susan kookt een heerlijke middag maaltijd voor ons, spaghetti met tomatensaus, chapati (soort pannenkoekje), aardappels en worstjes, we worden wel erg verwent hier. 's Middags spelen we weer verder met de kinderen, je merkt dat de kinderen erg aanhankelijk zijn, ze willen allemaal bij je zitten/ getild/ vast gehouden en geknuffeld worden. De medewerkers hier doen enorm hun best voor de kinderen, maar je merkt duidelijk dat deze kinderen een groot stuk moederliefde tekort komen. Susan verteld ons dat twee jaar geleden de kinderen in dit weeshuis het veel slechter hadden, de helft van de kinderen hier overleed hier toen nog, sinds de komst van zuster Elisabeth is er gelukkig enorm veel verbeterd. Susan neemt ons ook nog mee voor een korte wandeling door het dorpje dat in de buurt ligt, erg leuk nu komen we op plekjes waar jezelf niet zo snel heen gelopen was. Toeristen blijken hier ook eigenlijk nooit te komen, want voor een aantal van de kinderen in het dorp blijkt dit de eerste keer te zijn dat ze een blanke zien, van veraf is dit wel erg interessant, maar als we te dichtbij komen..... We kijken ook nog hoe de mensen water op pompen, voor hier iets heel gewoons, maar voor ons bijzonder om te zien. Ook het weeshuis is voor drinkwater afhankelijk van de waterpomp, er is (meestal) wel stromend water aanwezig in het weeshuis maar hier zit veel te veel roest in voor drinkwater. Susan verteld ons ook nog waarom je steeds minder traditionele Afrikaanse hutjes ziet en steeds meer stenen huisjes. Het blijkt dat iedereen de klei om stenen te maken voor de deur in de grond heeft zitten, iedereen kan dus zijn eigen stenen maken. De rest van de middag spelen we met de kinderen, ze genieten enorm van alle aandacht die ze krijgen. 1 van de jongetjes wordt 's middags opgehaald door een lokale dame die dit jongetje geadopteerd heeft, dit jongetje heeft in ieder geval weer hoop op een goede toekomst. Het is het eerste kindje in het weeshuis dat geadopteerd wordt, hopelijk worden snel meer kindjes geadopteerd. Om extra inkomsten te krijgen is dit weeshuis ook een dagopvang voor jonge kinderen uit het dorp, zo is er geld om eten te kopen voor de weeskinderen en zo komen de kinderen met elkaar in contact, erg goed geregeld zo. 's Avonds heeft zuster Elisabeth een heerlijke maaltijd voor ons laten bereiden met kip, geit, samosa's, macaroni, patatjes, macaroni, rijst, saus en salade en watermeloen als toetje, erg lekker gegeten, we voelen ons alleen wel een beetje schuldig tegen over de kinderen, dat wij nu zo lekker eten hier. Carrie geeft het geld dat ze met haar 50e verjaardag heeft gekregen aan zuster Elisabeth, die erg blij is met de gift. Jan en Carrie 'slapen' in een van de kamers, Sylvia en Casper slapen in de daktent. De volgende ochtend haalt Susan brood en ontbijten we met zijn vijven, daarna wordt er nog een laatste liedje gezongen en worden we uitgezwaaid.

04-01-07 tot 06-01-07   Sipi Falls/ Tororo

Via Tororo en Mbale rijden we naar de Sipi Falls, vooral het laatste gedeelte van de route is erg mooi, bergachtig met prachtige uitzichten. We rijden naar Crows Nest waar wij kamperen (€ 5,5), Jan en Carrie nemen een simpel hutje (€ 16). Vanaf Crows nest heb je een prachtig uitzicht op de Sipi Falls, drie watervallen die iets verderop liggen, en de bergachtige omgeving rond Mt. Elgon. We eten de volgende dag maken we een wandeling naar één van de Sipi Falls, eerst even zoeken want het eerste gedeelte van de route blijkt over de asfaltweg te lopen, dat hadden we niet verwacht. Langs de snelweg ligt een eerste kleine waterval met een klein grotje erbij, als we hier even gekeken hebben zit er opeens iemand bij de 'uitgang' met een bonnenboekje. Erg slim eerst iemand iets laten bezoeken en daarna aangeven dat dit 1000 shilling per persoon kost, niet veel geld, maar wij vinden het eigenlijk niet waard. We lopen verder langs de asfaltweg en komen dan eindelijk bij een campsite uit waar vandaan je een prachtig uitzicht heb op de bovenste Sipi Fall en waar vandaan ook de echte wandelroutes blijken te beginnen. Ook hier moeten we 1000 shilling entree betalen, dit is het geld absoluut wel waard. We willen 's Middags nog doorrijden naar Jinja dus helaas hebben we niet genoeg tijd meer om de hele wandeling omhoog te maken, jammer want je kunt hier prachtig wandelen. We lopen tot halverwege de watervallen, naar een mooi punt waar je achter de watervallen kunt staan, we genieten even van het uitzicht en het lawaai van de waterval (Klik hier om het filmpje van de waterval te downloaden) en lopen dan weer naar beneden. Via Mbala willen we net als de vorige keer weer de korte route rijden naar Jinja toe, vanaf Mbale rijden we 50 km en dan staat er opeens een bord dat de weg afgesloten is. Erg handig om dit hier pas aan te geven en niet in Mbale, want dit betekend dat we weer 50 km terug moeten rijden naar Mbale en daarna moeten omrijden via Tororo. We besluiten nog een stukje door te rijden om te kijken of het echt niet mogelijk is verder te rijden, een paar km verderop zien we dat de wegwerkzaamheden bezig zijn, op zich zouden we er best langs kunnen, maar ondanks meerdere pogingen om mensen over te halen mogen we er echt niet langs. Nu we weer helemaal terug moeten rijden naar Mbale redden we het helaas niet meer om vandaag in Jinja aan te komen, we besluiten daarom om bij het Annexe Rock Classic Hotel (€ 25) in Tororo te overnachten en de volgende dag verder te rijden. Wel vervelend dat we Jinja vandaag niet gehaald hebben want nu hebben we een dag vertraging in onze planning, dit was de enige reservedag die we hadden, die hebben we dus nu al verspeeld, wel lastig hoor om ergens op een bepaalde datum te moeten zijn.

06-01-07 tot en met 08-01-07   Bujagali Falls/ Kampala

Vanaf Tororo rijden we naar de Bujagali Falls, een paar km. voorbij Jinja, wij kamperen op de Nile River Explorers Campsite (€ 4,5), met mooi uitzicht op de rivier, Jan en Carrie nemen een kamer bij het Eden Rock Resort dat een klein stukje verderop ligt. De volgende dag lopen wij langs de Bujagali Falls, dit zijn geen watervallen, maar 3 stroomversnellingen. Jan en Carrie gaan deze dag raften op de Nijl, ze raften o.a. over de Bujagali Falls heen, best spectaculair! Na het bezoek aan de Bujagali Falls rijden wij door naar Kampala, waar we bij de Backpackers (€ 6,5) kamperen en de internetsite bijwerken, wij vinden deze plek prettiger dan Red Chili, dichterbij het centrum, rustiger en er zijn hier wel genoeg computers om te internetten. Jan en Carrie komen 's avonds bij de backpackers aan, flink verbrand na een lange dag raften, zij nemen een kamer (€ 22).

08-01-07 tot 10-01-07   Fort Portal/ Semlike Valley

Het eerste stuk naar Fort portal zitten er nog wat gaten in de weg, daarna is de asfaltweg in prima staat, waardoor we vlot het hele stuk van Kampala naar Fort Portal kunnen rijden. Onderweg stoppen we bij een klein dorpje om ananas te kopen, voor € 0,20 kopen we een heerlijke ananas, met wat moeite maken we duidelijk dat we hem graag gesneden willen hebben, maar als ze ons eenmaal begrijpen kunnen wij van een heerlijke ananas genieten. Ik wil ze € 0,40 geven voor de in stukjes gesneden ananas, maar dit begrijpen ze niet, dus we krijgen voor dit geld 2 ananassen. We maken ook wat foto's in dit dorpje, helaas willen de vrouwen die in deze dorpjes meestal prachtig gekleed zijn in mooie jurken, hier niet op de foto. We rijden naar het Traveller's Inn (€ 18), nette kamer met tv en douche, nadeel is wel dat de kamers erg gehorig zijn en het hotel langs de drukke hoofdstraat ligt. We eten bij het hotel, dat volgens de boeken het beste restaurant heeft in de stad, enkel de vis die Carrie heeft besteld is lekker, verder vinden we het eten niet echt lekker, als dit het beste restaurant van de stad is.... De volgende dag maken we een tour naar de Semlike Valley, onderweg naar de vallei toe rijden we door kleine dorpjes en hebben we een prachtig uitzicht op de bergachtige omgeving, een erg mooie hobbelige route!

We maken eerst een wandeling naar de hot springs, onderweg zien we bavianen, blue monkeys, black and white colobus en red tailed monkeys, helaas lukt het enkel om de bavianen op de foto te zetten. De hot springs zijn niet zo mooi als in Kenia, maar de omgeving rond de hete bronnen (103 graden) is prachtig, dit maakt het bezoekje zeker de moeite waard. De tweede hot spring die we bezoeken heeft ook een kleine geiser waar water uitspuit, in deze bron wordt ook onze middagmaaltijd gekookt. Er liggen eieren, aardappels en bananen in het kokende water, bijzonder een lunch gekookt in de heet water bronnen. Na de lunch lopen we weer terug door het bos, daarna rijden we met de auto naar een pygmeeëndorp zo'n 8 km verderop. Als je er met de auto langs rijdt, zie je in eerste instantie niet echt dat dit nu een pygmeeëndorp is, als we uitstappen zien we toch wel dat een aantal van de mensen duidelijk kleiner is dan dat wij zijn. Eerst moeten we onderhandelen met 'de chief' van het dorp hoeveel we moeten betalen om foto's te maken en voor een dansoptreden, we betalen hiervoor uiteindelijk bijna € 10 voor met ons vieren. Er wordt een vrolijke dans opgevoerd en we kunnen leuke foto's en een filmpje maken. Vooral de oudere mensen in het dorp zijn echt nog klein, de kinderen zijn soms al groter dan de volwassenen, deze kinderen stammen dan nog wel af van de pygmeeën, maar zijn gewoon even groot als wij. Sylvia koopt een mooie pijp , 2 'sambaballetjes' en een fluit, die tijdens het dansoptreden gebruikt werden. We nemen een kijkje in een van de huisjes, het valt op dat deze huisjes ruimer en veel lichter zijn dan de masaihuisjes die we gezien hebben. Via dezelfde prachtige route rijden we weer terug, onderweg zien we weer een grote groep olive baboons midden op de weg.

10-01-07 tot 11-01-07   Fort Portal/ Kibale Forest NP en Bigodi Wetlands

We vertrekken 's ochtends om 7.00 uur naar Kibale forest NP, het is een uur rijden naar het park waar we om 8.00 uur een chimpansee tracking gaan doen. Bij de ingang van het park worden er 3 groepjes van max. 6 personen gemaakt, daarna rijden we via een bospaadje nog een stukje verder het bos in. De drie groepjes lopen het eerste stuk over de bosweg achter elkaar aan, al heel snel horen we het prachtige geluid van een groep chimps. De gids verteld dat de chimps in de buurt zijn, maar dat het nog best even kan duren voordat we ze vinden omdat de chimps continue in beweging zijn. Wij blijken echter heel veel mazzel te hebben want al na 10 minuutjes lopen staan we op de bosweg midden tussen de groep chimps.  Het voordeel van deze plek is dat de bomen hier wat minder dicht begroeid zijn dan midden in het bos, waardoor we leuke foto's kunnen maken, minder leuk is dat we nu wel met 18 mensen tussen de chimps staan, en dat we nu niet echt een chimp tracking gedaan hebben, dit was eigenlijk te makkelijk. We genieten een uur van de spelende/ etende chimps die prachtige geluiden maken, ook kijken we naar de red tailed monkeys en grey cheeked mangabeys die vlak naast de chimps in de bomen slingeren. Na een uur besluit onze gids ons van het hoofdpad af mee te nemen het bos in voor een 'echte' chimpansee tracking'. Alweer hebben we mazzel want na 5 minuutjes zien we de eerste chimp over de grond door het bos heen lopen. We volgen dit mannetje in de hoop dat hij ons naar de rest van de groep brengt. Als we maar niet te dichtbij komen (altijd moeilijk voor sommige mensen....) lijkt de chimp het niet echt erg te vinden om achtervolgd te worden, hij houdt ons in de gaten, maar stopt regelmatig om rustig even te gaan liggen voor een pauze. (Klik hier om het filmpje van o.a. deze chimp te downloaden.) We horen het lawaai van de chimps steeds dichterbij komen en opeens staan we midden in het bos tussen een grote groep chimpansees in, prachtig dit was chimp tracking zoals we ons dit voorgesteld hadden. De chimps zijn heel dichtbij en we kunnen een leuk filmpje maken als een van de chimps vlak voor ons langs loopt/ de boom in klimt. Ook hier kunnen we een tijdje van de groep chimpansees genieten, tot dat opeens we nog wel heel veel geluiden horen, maar we geen chimps meer zien, ze zijn via de boomtoppen  weer naar een andere plek geslingerd. We lopen weer een stukje verder en zien dan weer een mannetje over de grond heen lopen, ook hem volgen we weer een tijdje, dan besluit het mannetje een langere pauze te houden, waarna wij besluiten de chimps nu met rust te laten en verder te lopen, we hebben een prachtige chimp tracking gemaakt. Normaal mag je max. een uur bij de chimps doorbrengen, maar doordat wij het geluk hadden een tweede groep te vinden hebben wij veel langer van de chimps kunnen genieten. Via een leuke boswandeling lopen we weer terug naar de ingang van het park, we horen geritsel de gids geeft aan dat dit een rode duiker (kleine antilope) is, ook wijst de gids ons op de grote sporen van een olifant, die lopen hier dus ook rond. Tegen 12.00 uur zijn we weer bij de ingang waar een lunch voor ons is klaar gemaakt, het blijkt lever met patat te zijn, nou net iets wat we zelf nooit besteld zouden hebben. Zelfs Sylvia vindt dit niet echt smakelijk, maar we doen ons best en met veel ketchup weet zelfs Casper wat stukjes weg te krijgen. Na de lunch rijden we naar de Bigodi wetlands, dit is een goed gebied voor bird-watching was ons verteld, maar het blijkt dat dit gebied meer te bieden heeft, de wandeling wordt leuker dan we verwacht hadden. We zien onderweg inderdaad veel verschillende vogeltjes en de gids doet ook erg haar best om de verschillende vogeltjes te vinden identificeren, we zien o.a. de blue turaco, een mooie vogel waar dit gebied bekend om staat. De gids geeft ons ook veel interessante info over de vegetatie in het gebied, we zien o.a. koffie/ cacao/ vanille/ graan en pindaplanten. Ook verteld de gids veel over de vele dingen die de bevolking hier maakt van papyrusriet en eucalyptusboom. We lopen ook langs een paar hutjes en zien hoe de mensen bezig zijn met het malen van meel/ werken op het land. Sylvia besluit een van de kinderen blij te maken en een klein beeldje van klei te kopen van een Turaco vogel, de kinderen maken deze beeldjes zelf en zijn erg trots op hun kleine kunstwerkjes.

11-01-07 tot 15-01-07   Kasese/ Queen Elisabeth NP / Kabale

Ook de weg naar Kasese is weer verrassend goed, je ziet hier in Oeganda dat ze druk bezig zijn met het aanleggen/ onderhouden van de wegen, zeer aangenaam na de wegen in Kenia, ook nu onderweg weer een hele groene omgeving en heel veel kraampjes met veel verse groentes en fruit, erg mooi. In Kasese overnachten we bij het Mariana hotel (€ 13,5), in de Lonely planet lijkt dit een heel aardig hotel, maar het valt ons erg tegen, alles is oud en kaal, er is geen warm water/ geen toiletbril, wij verwachten meer voor dit geld, het White House was achteraf naar ons idee een betere en goedkopere keuze geweest. We proberen info te krijgen over een dagwandeling in de Rwenzori mountains, maar dit blijkt niet gemakkelijk te zijn aangezien er in dit stadje geen toeristenbureautjes zitten. We komen terecht bij de Rwenzori Mountaineering Services, maar daar zouden we wel erg veel geld kwijt zijn om 2 dagen hetzelfde stuk heen en terug te wandelen. Een ander bureautje kan heel goed uitleggen hoe de organisatie in elkaar zit en wat voor goede projecten ze zich mee bezig houden, maar op de vraag waar de wandeling heen gaat en wat we kunnen zien krijg ik helaas geen antwoord. We besluiten de Rwenzori Mountains over te slaan, houden we weer een dag over op de planning...Sylvia eet 's avonds bij het simpele restaurantje naast het restaurant een heerlijke beefstew met vers vruchtensap voor € 1,5.

De volgende dag rijden we naar het Queen Elisabeth NP, onderweg passeren we de evenaar, hier staat een mooi monument op de plek net een klein stukje voorbij de evenaar (waar echt de evenaar ligt is een splitsing van wegen), waar niet zoals in Kenia allemaal souvenirs kraampjes staan, een mooie plek dus voor een leuke foto met zijn tweetjes op de evenaar. De snelweg blijkt midden door het QE-NP heen te lopen en we zien langs de weg wat buffels, een paar waterbokken, en in de verte een grote groep Oeganda Kobs (een soort antilope). We nemen de afslag in de richting van de gate van het park en onderweg rijden we langs een mooi meer waar we nog wat buffels zien en heel in de verte een groep flamingo's. We rijden verder richting de gate maar zien hier helemaal geen beesten meer, dan besluiten we dat we de meeste beesten die hier in dit park zitten al gezien hebben, we vinden de entree voor het park ($ 40 voor de auto en $ 20 p.p.) dan toch wel erg duur als we hier eigenlijk alleen een boottochtje kunnen maken en er niet veel meer te zien valt. We keren dus om, het was een leuk gratis rondje door het QE-NP. Ook de snelweg naar Mbarare/ Kabale blijkt in prima staat te zijn, dus rijden we in een keer door naar Kabale, nu zijn we opeens veel vlotter dan verwacht in Kabale. In Kabale overnachten we de eerste nacht bij het Highland hotel (€ 16), ooit was dit een luxe hotel, maar onderhoud is hier niet het sterkste punt, het restaurant vinden wij geen aanrader, de curry is eetbaar maar de spaghetti bolognaise hebben we er nog nooit zo onsmakelijk uit vinden zien. De volgende dag verhuizen we naar Cepha's Inn (€ 18), de laatste nacht slapen we in Green Hills (€ 22) weer samen met Jan en Carrie, de duurste en netste kamer in Kabale. Sylvia, Jan en Carrie maken een wandeling naar het stadje toe, als we even staan te kijken naar het invlechten van iemands haar, krijgt Carrie het aanbod om een zware zak met fruit op haar hoofd te dragen. Alsof ze nooit anders heeft gedaan draagt Carrie de zak met vruchten op haar hoofd, onderweg krijgt ze veel enthousiaste reacties van voorbijgangers. De vrouw blijkt onderweg te zijn naar haar dochter in een ziekenhuis/ psychiatrische inrichting (het wordt ons niet duidelijk wat het nu precies is) en wij lopen dus nu met haar mee. Na een kort bezoekje aan het ziekenhuis lopen we terug naar hotel, een leuke wandeling tussen de golfbanen door, we zien een boom die vol zit met vleermuizen, wat een lawaai maken deze beesten.

15-01-07 tot 17-01-07   Kisoro

Vanaf Kabale rijden we naar Kisoro, het feest van de goede asfaltwegen is hier helaas over, de weg is niet geasfalteerd en op sommige stukken erg hobbelig, het is 80 km rijden, we doen hier bijna 3 uur over. De route gaat door een prachtige omgeving, ook hier zijn de heuvels volop gegroeid, prachtig al die terrassen met verschillende gewassen, we zien lake Bunyoni liggen en hebben uitzicht op een van de vulkanische bergen in het gebied. In Kisoro gaan Jan en Carrie naar Travellers Rest (€ 36), ze krijgen daar de luxe suite, Casper en Sylvia vinden dit wat te duur en kamperen bij Virunga (€ 5,5). Zo lastig was het in andere plaatsen in Oeganda om vervoer/ een tour te regelen zo ontzettend simpel is het hier. Zowel in het hotel als op de campsite worden we direct 'overvallen' met info over verschillende tours en vervoer naar de gorilla tracking, dat valt weer mee hoeven we hier niet meer naar opzoek. We boeken een wandeling voor de volgende dag en regelen vervoer om ons de 17e 's ochtends vroeg naar de gorilla's te brengen. We komen aan in Kisoro op een maandag en dit is hier de 'marktdag', erg bijzonder om mee te maken. Aan het eind van de middag staan we een tijdje langs de weg te kijken naar de prachtige mensen die voorbij komen lopen. Als er markt is loopt de bevolking (vooral vrouwen) uit de wijde omgeving (zelfs vanuit Congo dat 40 km hiervandaan ligt) hierheen, erg bijzonder om mee te maken al die prachtig geklede mensen die van alles op hun hoofd meedragen. Aan het eind van de middag komt er een groep kinderen langs bij het Travellersrest hotel die een zang/ dansoptreden opvoeren. De kinderen komen uit het weeshuis in Kisoro en na het optreden kun je vrijwillig een bijdrage geven, die ten goede komt aan de kinderen in het weeshuis. Het is een leuk optreden, wij genieten en het is erg leuk om te zien dat ook de kinderen zelf er enorm van genieten om op te treden voor ons. Klik hier om het filmpje van het optreden te downloaden. We eten redelijk bij het Kisoro Tourist hotel en zijn dan nog net voor de stortbui terug op de camping, zodat we nog net droog de tent in kunnen duiken. De volgende dag vertrekken we om 9.00 voor een wandeling onder leiding van gids, we lopen eerst naar een uitzichtspunt toe, een prachtige route door leuke kleine dorpjes heen. De mensen in deze omgeving zijn allemaal erg vriendelijk, er wordt uitgebreid gezwaaid en regelmatig worden we achtervolgd door groepjes kinderen. Wat ons opvalt is dat veel mensen (niet alleen hier maar ook elders in Oeganda) absoluut niet op de foto willen, het blijkt dat veel mensen bang zijn voor (de flits van) een fotocamera. Kinderen vinden het vaak wel interessant zo'n fototoestel en gelukkig zijn er ook mensen die niet bang zijn voor de camera, dus het lukt ons toch nog om leuke foto's te maken van de prachtige mensen in dit gebied. We lopen naar een punt waar vandaan we mooi uitzicht hebben op lake Mutande en de verdere bergachtige omgeving van Kisoro, een prachtig punt. We lopen de heuvel aan de andere kant naar beneden, naar lake Mutande waar grote uitgeholde boomstamkano's  voor ons klaar liggen, het water wordt uit de kano's gehaald en er worden wat blaadjes neergelegd om 'comfortabel' op te zitten. Op het meer gaan we op zoek naar otters, we zien een paar keer iets in het water zwemmen wat geen vogel/ vis is, dit was dus een otter, we hebben dus otters gezien, maar zo snel en best ver weg natuurlijk geen foto kunnen maken. Het is een leuk boottochtje in een mooie omgeving en we zien en horen veel mooie vogeltjes, we stappen aan de andere kant van het meer weer uit en gaan vanaf hier weer verder lopen. We maken nog een kort uitstapje naar een grot, dit stelt niet zoveel voor en daarna lopen we weer terug naar het dorp, het laatste stukje krijgen we een lift aangeboden van een pick-up die al aardig vol zit met mensen en spullen, maar waar natuurlijk nog makkelijk 5 man extra bij kunnen, dit hadden we nog niet meegemaakt, dus we springen achterin, weer een leuke typisch Afrikaanse ervaring. Gelukkig is het niet meer zover en is het laatste kleine stukje gewoon asfalt, want al die hobbelwegen zitten niet echt comfortabel als je steeds moet opletten dat je niet van de auto afvalt. 's Avonds eten we weer in het Tourist hotel, een vegetarische curry en spaghetti bolognaise, allebei best lekker. Op de camping lopen 2 poesjes rond, een moeder met een kleintje van pas een paar weken oud, echt schattig, ze zijn allebei nog erg speels, heerlijk om naar te kijken.

17-01-07 tot en met 18-01-07   Kisoro/ Nkuringo Gorilla Tracking

's Ochtends staat de wekker al om 5.30 (zo laat stond die thuis ook al tijd kunnen we ons nog vaag herinneren), want om 6.00 uur zouden we opgehaald worden voor de gorilla tracking. Onze gids gisteren kwam keurig op tijd, deze gids had ook de chauffeur voor vandaag geregeld helaas kwam deze chauffeur op de 'Afrikaanse tijd'. Als er om 6.15  nog steeds geen auto is wordt er wat heen en weer gebeld, dit is absoluut niet prettig want de permits voor de tracking hebben een vermogen gekost, dan wil je wel 100% zeker op tijd aan komen natuurlijk. De eigenaar van het hotel geeft al aan ons in noodgeval te willen brengen, maar doet dit liever niet. Dan om 6.30 komt eindelijk de auto aangescheurd, een heel kort excuus van de bestuurder en dan rijden we eindelijk richting de gorilla's. Het is 25 km rijden naar Nkuringo waar vandaan de tracking start, we rijden hier bijna anderhalfuur over, de weg is op sommige stukken erg slecht met rotsen/ gaten. In het dorpje zit een rangerspost waar we een zeer uitgebreide briefing krijgen over de tracking, we worden op het ergste voorbereid; als we pech hebben zitten de gorilla's verder weg in de bossen en kan het 8 uur klimmen en klauteren zijn, met vallen en op staan, over gladde paadjes en door dichte bossen heen. Een aantal mensen in de groep vragen zich af waar ze aan begonnen zijn, zal het wel lukken om de gorilla's te bereiken.... Wij hebben het idee dat het allemaal wel los zal lopen, misschien zitten ze helemaal niet zover, en als ze wel zover zitten krijgen we in ieder geval een spectaculaire boswandeling voor ons geld. We moeten eerst weer een stukje over dezelfde weg terug rijden (dit is precies het slechtste gedeelte van de weg, daar zal de chauffeur niet blij mee zijn), naar het punt waar de tracking vandaag begint. Via een vrij steile helling dalen we af richting de bossen, we zijn met een groep van 6 personen en 2 rangers, de rangers communiceren uitgebreid met collega's die al verder richting het bos zijn om de gorilla's te tracken. Al na een half uur lopen krijgen we de opdracht onze zware spullen hier achter te laten en fototoestel klaar te houden, dat is wel heel vlot, we zijn nog lang niet in het bos. 5 minuten later zien we de eerste gorilla, hij zit zo'n 10 meter voor ons op de helling, wauw dit is prachtig! We staan dit prachtige mannetje een tijd te bewonderen, we lopen nog wat dichterbij, de gorilla is absoluut niet onder de indruk van ons hij eet rustig verder, met de rug naar ons toe (Klik hier om het filmpje van deze gorilla te downloaden). De gorilla loopt verder de helling af en wij volgen hem, de gorilla loopt een stuk sneller over de steile begroeide helling naar beneden, maar al glijdend kunnen we hem toch aardig bijhouden. We zien wat verder de begroeiing bewegen, er zitten dus meer gorilla's, we dalen nog een aardig stuk verder naar beneden af en komen dan uiteindelijk tussen een grotere groep gorilla's met kleintjes terecht. De grotere gorilla's lopen zowel voor als achter ons langs, erg bijzonder om omringd te zijn tussen deze prachtige beesten. Verscholen onder de bomen zitten de meeste gorilla's dicht bij elkaar, dit is zelfs als je er vlakbij staat al moeilijk te zien, dus foto's hiervan zijn dan ook helaas niet gelukt, wel hebben we een filmpje hiervan gemaakt, dat toch een beetje een indruk geeft van wat we gezien hebben. Vooral de kleintjes zijn erg leuk om naar te kijken, ze zijn erg speels in de bomen aan het slingeren/ eten, doordat er boven in de bomen meer licht is, kunnen we hiervan wel leuke plaatjes maken.

Dit was wel een heel gemakkelijke gorilla tracking, zeker na wat de rangers vooraf verteld hadden valt dit iedereen 100% mee, op zich wel jammer dat we nu helemaal niet Bwindi Impenetrable Forest in zijn geweest, maar we hebben de gorilla's gezien en daar ging het om. Wij krijgen het idee dat de gorilla's veel vaker zo dicht in de buurt zitten en dat het veel vaker gebeurd dat je ze zo makkelijk vindt, de gorilla's lijken de vegetatie in deze omgeving namelijk erg lekker te vinden. De ranger verteld ook dat ze bezig zijn om de beplanting op de helling te veranderen en een strook te maken met beplanting die de gorilla's niet lekker vinden, zodat ze niet meer zover de helling optrekken maar in het bos blijven (verder bij de mensen vandaan). De gorilla tracking was een prachtige ervaring, erg bijzonder om deze beesten waar er nog maar zo weinig van zijn op de wereld, hier in het wild gezien te hebben. Of het zoveel geld waard is vinden we moeilijk, het is heel bijzonder en prachtig, maar het is wel heel erg veel geld, dit is in ieder geval een 'once in a life time experience', zeker aangezien de prijzen van de permits heel hard verder stijgen. Wat we vooral erg jammer vonden is dat het maar zo kort duurde, je mag in totaal max. 1 uur bij de gorilla's door brengen en de rangers houden zich strikt aan deze tijdslimiet. Het uur gaat al in op het moment dat je de eerst gorilla ziet, en wij hebben eerst ongeveer een half uur de eerste gorilla gevolgd voordat we de rest van de groep zagen, toen hadden we dus nog maar een half uur over om van de rest van de groep te genieten, veel te kort natuurlijk! Je wilt natuurlijk heel graag mooie foto's en filmpjes van de gorilla's maken, maar dit is in de dichte begroeiing niet gemakkelijk, doordat je zo bezig bent om mooie opnames te maken geniet je veel minder van de prachtige ervaring op zich, dat is wel erg jammer. Naar ons idee hebben we hierdoor van de chimps ook meer kunnen genieten, doordat we de mazzel hadden dat we heel lang tussen de chimps zijn geweest, hadden we op een bepaald moment genoeg mooie opnames en konden we echt van de ervaring zelf gaan genieten. Na de tracking een uitgebreid verhaal van de ranger, daarna krijgen we allemaal een mooi certificaat uitgereikt, we kopen nog 2 gorilla T shirts en dan rijden we weer terug naar Kisoro. Hongerig komen we terug van de gorilla's, we eten een simpele lunch op de Virunga camping, daarna kijken we bij Jan en Carrie op de kamer wat er geworden is van de gorilla foto's en filmpjes. Gelukkig zitten er erg leuke foto's en filmpjes tussen, alle moeite om de opnames te maken is zeker niet voor niets geweest, we kunnen nu nog eindeloos nagenieten van deze bijzondere ervaring. 's Avonds is ons 'afscheidsdiner' bij travellers rest hotel, vooraf auberginepaté met broodje en kippensoep, beefstew aardappelpuree en doperwtjes als hoofdgerecht en crème karamel toe. Speciaal voor Casper is als hoofdgerecht een pizza gemaakt, we horen dat dit de eerste pizza is die deze kok maakt, hier is niets van te merken, de mega grote pizza is zeer rijk belegd en smaakt heerlijk. De volgende ochtend rijden we nog even langs Travellers rest om nu echt afscheid te nemen van Jan en Carrie, het was erg gezellig om elkaar hier te zien en een stuk samen te reizen.

18-01-07 tot 20-01-07   Mbarara/ Masaka

Via dezelfde prachtige route rijden we van Kisoro terug naar Kabale, we waren eigenlijk van plan om de kortere kleinere weg te rijden die vlak langs Lake Bunyoni rijdt, maar deze weg schijnt bij regen slecht begaanbaar te zijn. We gaan weg uit Kisoro met stralend weer, maar al snel slaat het weer helemaal om en komen we (voor de verandering.....) weer eens in een stortbui terecht, we hebben geen zin meer in modder dus nemen de 'omweg' terug. Vanaf Kabale weer een vrij goede asfaltweg naar Mbarare, hier over nachten we in het Classis hotel (€ 20), een simpele kamer met tv, badkamer en 'twijfelaar' en ontbijt voor 1 persoon. In Mbarare hebben we eindelijk weer een keer een goede internetverbinding, dus kunnen we eindelijk alle filmpjes en foto's van de afgelopen tijd op de webpagina zetten. We eten in het hotel, niet goedkoop maar Casper eet een heerlijke lasagne en Sylvia eet lekkere 'shaslick'. De volgende ochtend rijden we weer in de stortregen naar Masaka, we waren eerst van plan in een keer door te rijden naar Bukoba in Tanzania, maar besluiten toch maar een tussenstop te maken in Masaka, aangezien de wegen in Tanzania onverhard zijn en het dus maar afwachten is welke staat deze wegen zijn. Met de regen hebben we geen zin om te kamperen dus komen we terecht in het Zebra hotel (€ 27), hopelijk voorlopig even de laatste dure overnachting, we eten bij het restaurant hier, niet duur en het smaakt goed. De volgende dag is het 80 km rijden over een prima asfaltweg naar de grens met Tanzania, we moeten naar verschillende kleine kantoortjes, ze houden hier van administratie, de meneer van de douane stempelt voor het eerst een carnet uit, maar doet dit keurig. We rijden weer terug Tanzania in, benieuwd of het net zo goed zal bevallen als ons vorige bezoek.

Nuttige info

Diesel: € 0,75 per liter in Jinja/ € 0,86 in Fort Portal
Internet: € 1 per uur
1 Euro = 2200 Shilling
1 dollar = 1800 Shilling
Met Visa is het in veel (ook kleinere) plaatsen mogelijk geld bij een ATM op te nemen
Avondmaaltijd: € 5 a € 11, voor 2 personen
Oeganda heeft net als Tanzania enkel een Shoprite, verder kleinere winkels o.a. in benzinestations
De snelwegen over het geheel in Oeganda zijn in veel betere staat dan in Kenia
WA verzekering: € 10 (afgesloten in Jinja)