Kenia

 

27-11-06 tot 28-11-06    Kericho

De grensovergang Tanzania -  Kenia is heel erg druk, vol met auto's en mensen die je van alles willen verkopen en even zoeken waar je precies heen moet. We hebben geleerd van Zambia, ook hier volop jongens die graag een verzekering willen verkopen, daar trappen we dus niet nog een keer in. We willen een WA verzekering afsluiten, maar zullen dit in het eerste plaatsje na de grens doen waar we overnachten. Alles verloopt vlotjes we kopen een visum ($ 50 p.p. single entry 3 maanden geldig), het carnet wordt afgestempeld en tot onze verbazing geen extra kosten voor roadtax of zo, dat valt weer mee. Bij het hek wordt nog even moeilijk gedaan over een pas of zo die we nodig zouden hebben om het hek uit te mogen, als we zeggen dat we die nergens gehad hebben, mogen we zonder problemen toch gewoon verder rijden. Als we Kenia in rijden merken we meteen het verschil met Tanzania, het lijkt hier weer veel drukker te zijn met overal huisjes en mensen en super drukke overvolle marktjes in de stadjes waar we doorheen rijden. De weg vinden we erg slecht, het asfalt zit vol met grote potholes, en soms is er haast geen asfalt meer over. We wilden eigenlijk in Kisii overnachten, maar vinden dit stadje wel heel erg druk, en volgens de info die we hebben is Kericho veel rustiger, aangezien we nog genoeg tijd hebben besluiten we hierheen door te rijden, want in Kisii was verder toch niet echt iets om te bekijken of zo. Richting Kericho zien we het landschap veranderen, er komen minder huizen en we komen het land van de grote thee plantages ingereden, overal zien we hele grote thee plantages en vrouwen die theeblaadjes aan het plukken of dragen zijn, bijzonder landschap om doorheen te rijden. Het gebied rond Kericho is ideaal voor thee plantages, mede omdat er bijna iedere middag regen valt, ook vandaag komen we in een flinke stortbui het stadje ingereden, alle straten staan even onder water, maar een uur later is het weer helemaal opgeklaard. Kericho is inderdaad veel rustiger dan het super drukke Kisii, maar echt een rustig stadje vinden we het niet. We overnachten in het New Sunshine hotel (€ 13 zonder ontbijt), de kamer is heel klein en simpel wij vinden het vrij duur, een parkeerplekje voor de auto is hier niet zo simpel, want de toegangspoort tot de binnenplaats waar auto's geparkeerd kunnen worden blijkt niet hoog genoeg te zijn voor onze auto. Uiteindelijk kunnen we de auto iets verderop parkeren in de afgesloten en bewaakte tuin van de eigenaar van het hotel, een goede oplossing. We eten in het simpele restaurant bij het hotel, een lekker soepje, Sylvia eet stoofvlees met ugali (maismeel waar een soort van plakkerig brood van is gemaakt, Sylvia wilde dit typisch oost Afrikaanse gerecht graag een keer uitgeprobeerd hebben, het is eetbaar maar rijst heeft toch gewoon de voorkeur), en Casper houd het bij hotdog met patat. De volgende ochtend sluiten we een WA verzekering af, een verzekeringskantoortje is redelijk makkelijk te vinden en heel graag willen ze hier een verzekering voor je afsluiten. Voor € 21 sluiten we voor 1 maand een verzekering af, wij vinden dit een redelijke prijs en krijgen van de enthousiaste eigenaar er nog 3 grote pakken thee en een paar kalenders bij cadeau, blijkbaar heeft hij goede zaken gedaan.

 

28-11-06 tot en met 29-11-06     Nakuru NP

Vanuit Kericho rijden we richting Nakuru, langzaam aan rijden we het landschap van de thee plantages weer uit, ook hier flinke stukken waar de weg vol grote gaten zit. We besluiten direct door te rijden naar Nakuru NP, hier komen we halverwege de middag aan. Nakuru NP kost $ 40 p.p. en € 2 voor de auto (in Kenia betaal je voor een buitenlandse auto nog dezelfde prijs als voor een lokale auto, we denken dat dit niet meer lang zal duren...). We betalen in Keniaanse Shillingen, het park werd met een Smartcard systeem, niet echt handig want hierdoor kan je enkel via de hoofdingang het park inkomen, hier kan je dan geld op de kaart zetten op de ene plek, 10 meter verderop wordt het geld dan weer van de kaart afgehaald, een beetje omslachtig. Als we het park inrijden bedenken we dat we niet betaald hebben om in het park te kamperen, we willen wel in het park kamperen, want de entree is voor 24 uur, maar single entry, nou ja dat zien we morgen wel weer als we het park uitrijden. Als we het park inrijden zien we al heel snel de eerste neushoorns, dit park is ook bekend om de neushoorns en deze zien we hier dan ook volop. Dit is het eerste park waar we zijn geweest waar we zoveel neushoorns zien, naar ons idee zien we witte neushoorns hier, maar we vinden het lastig om het verschil te zien, zwarte neushoorns zitten ook in dit park. Ook zien we heel veel buffels, zebra's, gazelles, impala's, flamingo's, defassa's waterbokken, elanden, wilde zwijnen, vervet monkeys, baboons, een paar giraffen en een bushbuck,  een dik dik, 2 gestippelde hyena's en 2 jakhalzen. We vinden het een leuk park om rond te rijden, met mooi uitzicht op het meer en de omliggende bergen, het park is niet groot, precies leuk om in 24 uur goed te kunnen bekijken. We overnachten op de campsite naast de Makalia Falls, op zich een mooi kampeerplekje waar we alleen staan midden tussen alle beesten. We vinden het mooi om tussen de zebra's en impala's te staan en de bavianen zijn ook nog wel te doen, maar we zijn toch minder blij als 's avonds een paar buffels op een paar meter van de auto staan. Buffels kunnen erg gevaarlijk zijn en we besluiten dus maar veilig in de auto de nacht door te brengen, ook als we de volgende dag wakker worden lopen er nog buffels rond, gelukkig nu iets verder weg en in het licht kun je ze wat makkelijker in de gaten houden. We rijden de volgende dag nog een aantal leuke rondjes door het park heen, rond 12.00 uur hebben we het park helemaal gezien en zonder problemen dat we niet betaald hebben om te kamperen verlaten we het park.

 

29-11-06 tot 03-12-06    Nakuru

het is maar een klein stukje rijden naar het stadje Nakuru, eerst rijden we langs een goedkoop hotelletje maar ook hier blijkt het parkeren van onze hoge auto een probleem. We besluiten dan maar een wat duurder hotel op te zoeken, met als voordeel dat er hier in ieder geval volop bewaking aanwezig is, dit geeft wel een veilig gevoel zeker voor het parkeren van de auto. We komen uit bij het Midlandhotel (€ 31), absoluut niet goedkoop maar het is het geld wel waard, de kamers zien er keurig uit, het personeel is heel behulpzaam en vriendelijk en het ontbijt is lekker. Het restaurant bij het hotel is duurder (€ 9 voor 2 personen) dan andere restaurantjes maar het eten smaakt er goed en eten bij het hotel is gemakkelijk, Casper eet weer spaghetti, Sylvia eet een lekkere peppersteak. In Kenia kennen ze gelukkig wel weer grotere supermarkten, heerlijk om weer eens boodschappen te kunnen doen in een echte supermarkt, we vullen de voorraden koekjes en chipjes weer flink aan, handig als er onderweg niets is om eten te kopen. Zelf koken is ook in Kenia echter niet voordelig, om een indruk te krijgen een blikje witte bonen in tomatensaus kost 80 shilling een hamburger met patat kost 100 shilling, ook is een groot glas vers vruchtensap (30 shilling) bij een simpel restaurantje nog goedkoper dan vruchtensap uit een pakje in de supermarkt, die keuze is dus simpel gemaakt dan. Ook kun je op straat heerlijke verse vruchtensalade kopen voor maar 30 shilling per bakje.

 

01-12-06    Lake Bogoria

We besluiten vanuit Nakuru Lake Bogoria National reserve te bezoeken, dit is een klein park op zo'n 100 km afstand van Nakuru, de weg naar het park toe is heel veel beter dan verwacht, bijna tot aan het park zelf ligt een prima asfaltweg, enkel het laatste stukje van de weg zit vol potholes, de rest van de weg is in prima staat. Na de slechte staat van de hoofdweg naar Nakuru toe hadden we hier helemaal niet opgerekend, een aangename verrassing, tot onze verbazing liggen zelfs in het park zelf stukken goede asfaltweg, dat hebben we sinds Etosha niet meer meegemaakt. Doordat de weg zo goed is, is het nog geen 2 uur rijden naar het park, de toegang tot Lake Bogoria kost € 22 p.p. plus € 2 voor de auto, het is een klein park dat vooral bijzonder is vanwege de kokend water bronnen en de kokend water spuitende geisers. Wij vinden het park zeker een bezoekje waard, de spuitende geisers zijn mooi om te zien, leuk dat je er vlak langs kan lopen en de hitte van de dampende bronnen kunt voelen. Nadat we hebben rondgelopen bij de heet water bronnen, rijden we nog een stukje verder langs het meer, een leuke route met af en toe zebra's, gazelles en struisvogels en heel veel flamingo's. Ook hier wonen mensen in het park, dus we zien ook veel geiten, koeien en ezels, via dezelfde prima weg rijden we weer terug naar Nakuru.

 

03-12-06 tot 04-12-06    Lake Naivasha

De weg naar Lake Naivasha is stukken prima gloednieuwe asfaltweg, maar helaas ook grote stukken zeer slechte (bijna off road soms) weg, er wordt langzaam aan gewerkt aan een compleet nieuwe weg hier. We rijden naar Fish eagle inn,  prachtig gelegen aan Lake Naivasha, een klein stukje lopen en we hebben een mooi uitzicht over het meer heen. Als het donker wordt horen we volop nijlpaarden vlakbij de campsite (en op de naast gelegen Fishersmens campsite), de campsite zit ook vol met prachtige vogeltjes en vervet monkeys, een mooi plekje. We eten een soort van nasi met kip/ vlees, weer eens iets anders een beetje Chinese maaltijd.

 

04-12-06        Hells gate NP

Vanuit Naivasha is het maar een klein stukje rijden naar het hells gate NP (€ 16 p.p. + € 2 per auto), als we het park inrijden zien we een heel ander uitzicht dan je zou verwachten in een nationaal park, het staat hier vol met grote fabrieken, pijpleidingen en elektriciteitsmasten. Volgens ons kaartje zou ook in dit stuk een uitzichtspunt op een krater en nog wat andere mooie punten liggen, maar al snel hebben we het gezien met het rijden langs grote fabrieken, daarom komen we natuurlijk niet naar een nationaal park. We rijden verder het park in, gelukkig staan hier geen fabrieken meer, het lijkt erop dat we de verkeerde ingang hebben gekozen. Op zich best aardige uitzichten in dit park, maar we hadden er eigenlijk wat meer van verwacht, uiteindelijk zien we nog best veel verschillende kleinere dieren (giraf, buffel, impala, gazelle, zebra, hartebeest, wild zwijn en struisvogel), maar dit is geen park om veel beesten te zien. Wat ons het meeste tegen viel in dit park waren de wegen (enkel de wegen in het fabrieksgedeelte waren prima), een hoofdweg door het park heen was goed bereidbaar, de andere wegen waren stukken heel erg slecht, soms zelfs zo slecht dat er grote stukken weggespoeld waren en gaten ter grote van de halve weg van een halve meter diep waren ontstaan. Zelfs met een goede 4x4 auto en een goede bestuurder was het best lastig en spannend en soms onmogelijk om over deze lastige stukken heen te komen. Een aantal keren hebben we een route om de grote gaten heen weten te vinden, een keer hebben we de auto met wat moeite weten te keren en zijn we terug gekeerd. Later horen we van andere mensen en zien we ook op tv, dat het de afgelopen maanden veel meer dan normaal geregend heeft in Kenia. Vorig jaar was de droogte een enorm probleem, nu zijn er op sommige plaatsen problemen met overstromingen. Waarschijnlijk zijn door deze heftige regens de wegen in dit park weggespoeld.

 

04-12-06 tot 06-12-06    Nairobi

Vanaf hells gate NP rijden we door naar Nairobi, we zijn hier niet zo heel vroeg en besluiten een duur hotel in het centrum te nemen, we komen uit in het Meridian Court hotel (€ 60 incl. internetverbinding op de kamer, met eigen kabel), gelukkig is de garage van dit hotel net hoog genoeg voor onze auto, want dit is overal waar we een hotelletje zoeken niet gemakkelijk. We bestellen sat้ met nasi, de tweede avond dat we chinees eten. Aangezien dit hotel echt niet binnen ons budget valt blijven we hier maar een nachtje en gaan we de volgende dag op zoek naar een campsite. We moeten door het enorm drukke centrum van Nairobi rijden om bij de camping te komen, op een rotonde komen we een minibusje tegen dat toch echt wat te veel duwt en tegen onze auto aan zit, het was eigenlijk afwachten tot er een keer zo'n busje tegen de auto zou zitten, met de drukte en het geduw hier, want niemand gunt elkaar hier een beetje ruimte. Gelukkig valt de schade mee, de bullbar voorop de auto heeft de grootste klap opgevangen, verder zit er wel een deukje en is de lak wat beschadigd, maar doordat de snelheid laag is gelukkig niets ernstigs. Het minibusje is de schuldige partij en binnen 20 sec. is er een agent ter plaatse die netjes alle info over het hele gebeuren opschrijft en vraagt of we de schade bij de verzekering van de tegenpartij willen claimen. We zijn verbaasd, zou dit echt zo makkelijk en netjes gaan hier allemaal, dat hadden we niet verwacht. Dit blijkt ook niet zo te zijn, als we verder gaan informeren blijkt dat het maanden tot jaren kan duren voordat de verzekering alles uitgezocht heeft en zal uit betalen, dan zijn wij natuurlijk al lang weg uit Kenia. De enige manier om geld te krijgen blijkt dat je direct na het gebeuren er op moet staan dat je geld krijgt/ dat de auto naar een garage gebracht wordt en de tegenpartij de schade repareert, eerder moet de politie de auto van de andere partij niet vrij geven. We besluiten het er maar bij te laten, sonde van het deukje maar geen ramp en we hebben geen zin om hier verdere energie en tijd in te gaan steken. We hebben in ieder geval weer geleerd hoe dit soort dingen hier werken, maar hopen dat we deze kennis niet nodig gaan hebben. We rijden naar de Upperhill campsite € 7, een leuk plekje net buiten het centrum van Nairobi, op de camping vliegen verassend veel leuke vogeltjes rond. Casper besteld gehaktballetjes met groenten in curry, erg lekker en snel geserveerd, Sylvia wacht ruim een uur op de pizza die minder smakelijk is, de honden die rondlopen eten dankbaar alle restjes op.

 

06-12-06 tot 07-12-06    Nairobi NP

We twijfelen of we naar Nairobi NP ($ 40 p.p.) zullen gaan, maar als we de boekjes lezen, zou dit toch best een aardig park moeten zijn om te bezoeken, dus we besluiten er toch maar heen te gaan. Nairobi NP is het best toegankelijke park in Kenia, maar ook hier loopt een prima hoofdweg, maar komen we op de andere weggetjes al snel aardige modderpoelen tegen. De heftige regens laten duidelijk hun sporen achter, we zijn heel benieuwd hoe de rest van de parken zullen zijn. Het eerste stuk van het park vinden we erg tegen vallen, we zien wat hartebeesten en struisvogels, maar voornamelijk zien we heel veel gras en andere auto's. Richting de Cheetah gate zit een stuk met wat meer dieren, waar we best veel giraffen zien, impala's, buffels nog meer hartebeesten en elanden. Op een punt mag je de auto uit en kan je (met een gewapende ranger) een stukje lopen langs de rivier naar een 'hippopool'. Het is een leuk stukje lopen en onderweg zien we waterschildpadden en een aapje, maar helaas zitten er geen krokodillen/ nijlpaarden in de pool. We rijden weer verder en dan hebben we enorm veel mazzel, want Casper ziet een leeuwin liggen in een boom, de leeuwin lijkt vanuit de boom de omgeving te verkennen naar een prooi (die hier in de buurt niet echt lijkt te zitten). Een aantal parken in Tanzania zijn bekend omdat hier bomen klimmende leeuwen zitten, want dit is erg bijzonder. Aangezien er in dit park niet heel veel beesten zitten, zullen er ook niet veel leeuwen hier zitten, we hebben dus enorm veel geluk dat we hier een leeuwin tegen komen en dan ook nog eentje die in een boom is geklommen, erg mooi! We lunchen op dit plekje, er komen andere mensen langs, die erg blij zijn dat we ze de leeuwin wijzen. We denken even dat deze leeuwin de boom niet meer uitdurft, maar na een tijdje loopt ze heel voorzichtig de boom naar beneden toe. Dit is ook de eerste leeuwin die we zien die een iets gevlekt patroon lijkt te hebben. Vlak na de leeuw zien we ook een neushoorn in de verte, toevallig loopt er hier een weggetje en kunnen we redelijk dichtbij de neushoorn komen. Wij hebben enorm veel mazzel gehad om hier een leeuwin en een neushoorn te zien, maar denken dat dit heel uitzonderlijk is hier, wij vonden het park hierdoor de moeite waard, anders had het park ons erg tegen gevallen, we vinden dit park zeker geen aanrader, zeker niet omdat het erg duur is. Als we nog een laatste rondje rijden door het park, komen we op een weg die weer erg modderig is en waar een auto vast staat, net iets verderop staat een tweede auto vast. Het blijkt dat de voorste auto van toeristen is, de achterste auto is van rangers die de andere auto uit de modder had moeten helpen, maar zij zijn zelf vast komen te zitten voordat ze de andere auto hebben kunnen helpen. Wij staan gelukkig op een stuk waar het nog niet zo heel modderig is, en de rangers zijn blij met ons aanbod om ze uit de modder te helpen. De rangers hebben geen sleeplinten bij zich (wel een geweer, maar in dit geval had ons een simpel sleeplint toch nuttiger geleken), hebben enkel een kabel voorop de auto zitten, niet echt handig. Zo komen onze sleeplinten weer goed van pas, doordat we zelf ook niet op een hele goede weg staan kost het deze keer iets meer moeite, maar het lukt om de rangers weer terug op de weg te krijgen. Wij blijven dan even wachten, want de rangers willen graag ons sleeplint gebruiken om de andere auto verder op weg te helpen, ze doen een aantal pogingen maar het lukt ze niet om via de modderige weg dicht genoeg bij de andere auto te komen. We stellen voor om het vanaf de andere kant te proberen, we rijden om maar komen bij een modderpoel die we toch niet willen gokken, we willen niet vast komen te staan omdat we anderen willen helpen. De rangers komen achter ons aan, het lukt ze gelukkig wel om deze modderpoel door te komen en de andere auto te bereiken, het kost wat moeite maar uiteindelijk staan alle auto's weer op de weg uit de modder. Het heeft even tijd gekost, maar we hadden het park ondertussen toch wel gezien, een andere auto helpen is dan wel leuk om te doen, onder het wachten zien we ook nog een neushoorn lopen. We rijden via een andere uitgang het park uit, zodat we direct vlakbij een camping uit komen, nog even een spannend weggetje op het einde, want deze route lijkt nauwelijks gebruikt te worden en een aantal van de plassen op de weg zijn toch wel erg diep. Gelukkig is het niet zo ver meer en veilig bereiken we de Nairobi Parkservices Camping (€ 5), die vlakbij het NP ligt. De camping staat vol met overlandtrucks die hier gestald zijn tot hun volgende trip, maar verder is het hier erg rustig. We ontmoeten een Nederlandse die al een tijdje in een kamertje op deze camping verblijft en probeert een tour bedrijfje hier op te zetten, ook probeert ze deze camping te verbeteren, want deze camping ligt prachtig, maar er komen nog maar weinig mensen naar dit plekje toe. Casper eet lekkere chili concarne en Sylvia gaat voor de beefstew, hier lopen drie lieve katjes rond die heel graag alle restjes op eten, eentje komt gezellig op schoot zitten. Dit is wel een plekje om op de terugweg nog een keer langs te gaan.

 

07-12-06 tot 12-12-06    Mombassa

We twijfelen of we naar Tsavo NP zullen gaan, wat we in de boeken lezen lijkt het niet heel spectaculair en als ze door Tsavo heen rijden stort regent het ook hier. We besluiten nu in ieder geval door te rijden, misschien bezoeken we Tsavo nog een dagje op de terugweg, nu gaan we eerst verder naar de kust, kijken of het weer hier beter is. Aangezien we niet vroeg in Mombassa aankomen (ook hier weer flinke stukken hele slechte weg), besluiten we een hotel te nemen in het centrum van Mombassa, het is wel even zoeken om een hotel te vinden waar we ook de auto veilig kwijt kunnen, uiteindelijk komen we uit bij hotel Dorse (€ 30), niet echt een aanrader want het zit er vol met muggen/ mieren en er hangt geen muskietennet. De volgende dag rijden we verder door naar de kust, waar we besluiten een paar dagen 'echt vakantie' te gaan houden, we komen terecht bij het Neptune hotel waar we voor € 80 All Inclusive kunnen verblijven. Een hoop geld maar daarvoor zit je in een keurig hotel, met een mooie kamer en alle maaltijden en (alcoholische) drankjes zijn inbegrepen, vergeleken met andere hotels in Kenia vinden we de prijs dan nog meevallen. We blijven hier 4 nachten en genieten van de lekkere maaltijden (lopend buffet voor lunch en diner met soep, salades, vis, vlees, groentes, aardappels en cake en fruit toe) snacks tussendoor en onbeperkt drankjes, vooral Sylvia eet hier veel te veel. We maken een tochtje met een 'glas bottom boat' (€ 20 p.p.), dit klinkt mooier dan het is, in de bodem van de boot zitten twee simpele glazen platen ingebouwd, waar je doorheen kan kijken. Het koraal ziet er hier nog wel mooi, onbeschadigd uit, dat hadden we niet verwacht zeker niet als je merkt hoe dicht de bootjes over het koraal heen varen, ook zien we veel mooi gekleurde vissen. Mooiste gedeelte van dit tripje is dat het bootje je in een half uurtje naar een mooie snorkelplek toe brengt waar je ruim een uur prachtig kunt snorkelen. Dit snorkelen is absoluut de moeite waard, we zien heel veel mooi koraal, heel veel (grote) prachtig gekleurde vissen, zeesterren, mooie schelpen en nog veel meer. Grote nadeel van deze snorkeltrip is dat Casper onder het snorkelen flink verbrand op zijn rug en benen, we waren van plan de volgende dag(en) te gaan duiken, maar deze plannen gaan helaas niet door. De volgende dag blijft Casper op de kamer, Sylvia maakt ้้n duikje naar Sharkpoint (€39), een mooie duikplek 15 minuutjes varen van de kust, naar een diepte van ongeveer 16 meter. Sylvia ziet net als onder het snorkelen heel veel prachtig koraal en mooie visjes, op deze plek zitten ook nog grotere prachtig gekleurde vissen en roggen. Sylvia denkt ook een haai te hebben gezien, maar de duikgids geeft na de duik aan dat dit geen haai is geweest maar een hele grote vissoort, hij had geen idee wat voor soort het wel was geweest, helaas geen haaien dus bij Sharkpoint, maar wel een mooie duik. Het zicht was 10 a 15 meter, slechter dan normaal gesproken in deze periode, maar voldoende voor een mooie duik. De volgende dag gaat Sylvia nog een keer mee met een snorkeltripje, bijna 2 uur gesnorkeld en genoten van de prachtige vissen, het koraal, zeesterren, een kogelvis, een murene, trompetvissen etc. Sylvia huurt een camera om wat foto's te maken, helaas is dit geen digitale camera dus hebben we de foto's enkel op een rolletje en (voorlopig) niet op de site.

 

12-12-06 tot 14-12-06    Nairobi

In Mombassa horen we van andere Nederlanders (die met een groepsexcursie mee zijn geweest) dat ook zij niet veel dieren gezien hebben in Tsavo, aangezien de boekjes ons ook niet kunnen overtuigen en we ook lezen dat een aantal stukken in Tsavo minder veilig zijn, besluiten we Tsavo over te slaan en terug te rijden naar Nairobi. Het is weer een lange dag terug rijden, het uitzicht onderweg is gelukkig wel afwisselend en stukken mooi bergachtig. In Nairobi kamperen we weer op de Nairobi Parkservices Campsite en maken we plannen voor de komende dagen.

 

14-12-06 tot en met 15-12-06    Amboseli NP

Vanaf Nairobi rijden we naar Amboseli NP ($ 40 p.p.) waar we rond 14.00 uur aankomen, het grootste gedeelte van de weg is snelweg en na de weg naar Mombassa vinden we de staat van deze weg verbazend goed. Het laatste stuk is gravelweg, grotendeels prima te bereiden, kleine stukjes wasbordweg. Bij de ingang van het park staan volop Masai die van alles proberen te verkopen. Het eerste stuk loopt langs een groot meer en we zien giraffen, impala's gazelles en zebra's. Amboseli is bekend omdat je vanuit dit park een mooi uitzicht op de Kilimanjaro kunt hebben, en het mooiste plaatje is natuurlijk een olifant met de Killi op de achtergrond. Helaas was de Killi gedurende de 24 uur dat wij in het park waren steeds bewolkt, dus deze mooie plaatjes hebben wij niet kunnen maken. Verder in het park zien we ook nog een hyena, jakhalzen, buffels, nijlpaarden en een hele grote groep van zo'n 100 olifanten. De grote groep met olifanten zien we de eerste middag en ook de volgende ochtend zoeken we deze grote groep olifanten weer op. Klik hier om het filmpje van deze prachtige groep olifanten te downloaden. Deze olifanten zijn prachtig, zo'n grote groep olifanten hebben we sinds Botswana niet meer gezien, erg indrukwekkend. De rest van het park vinden we niet heel indrukwekkend, zoals in de boekjes al beschreven stond is het niet een park waar heel veel beesten zitten. Amboseli vinden wij een park waar je geweest moet zijn vanwege de uitzichten op de Killi, maar als deze bewolkt is, is het park niet erg spectaculair. We kamperen in Amboseli NP op de public campsite (€ 11), deze campsite wordt gerund door de Masai, een simpele camping met stromend water, omheind door een groot hek (wel jammer is niet zo leuk als echt in het 'wild' kamperen) dus we hoeven in ieder geval niet bang te zijn voor beesten op de camping. De camping ligt vlakbij een Masaidorp dus natuurlijk komen al snel twee Masai krijgers naar de auto toegelopen. Sylvia wil toch wel erg graag een keer rondkijken in een Masaidorpje en besluit met de twee mee te lopen. De Masai hebben de handel met toeristen helemaal ontdekt en vragen € 10 p.p. voor een rondleiding in hun dorpje. Op zich een hoop geld voor hier, maar ja wij willen als toerist graag rondkijken in zo'n dorpje en de Masai weten heel goed dat toeristen geld hebben, dus geef ze eens ongelijk dat ze er een hoop geld voor vragen. De rondleiding door het dorpje heen is erg leuk, het is wel jammer dat het al laat op de middag is en de zon al onder gaat, hierdoor is de rondleiding wat korter en is het lastig om mooie foto's te maken. Om een indruk te krijgen van de rondleiding door het dorpje heen kun je hier klikken om het filmpje van de Masai te downloaden. Sylvia loopt langs het schooltje net buiten het dorpje, kijkt mee hoe een Masai vrouw sieraden maakt, er wordt gedemonstreerd hoe de Masai vuur maken en er wordt een korte dans met zang gedaan door een groepje Masai mannen en vrouwen. Ook mag Sylvia een kijkje nemen in een van de huisjes, bijzonder hoe een heel gezin leeft in een hele kleine en vooral hele donkere ruimte die als eet/ kook en slaapruimte functioneert. Het bezoekje eindigt natuurlijk op het 'marktje' wat in een paar minuten is ingericht, iedereen in het dorpje wil natuurlijk sieraden en andere souvenirs verkopen. Ook hier blijken de Masai erg slimme verkoop/ onderhandelingstechnieken te hebben bedacht, je zoekt eerst de spulletjes uit die je mooi vind pas daarna ga je over de prijs onderhandelen.... Sylvia heeft onder tussen ook al wat geleerd over onderhandelen en koopt voor een aardige prijs twee kettingen.

 

15-12-06 tot 16-12-06    Nairobi

Als we het park uit zijn zien we op het eerste stuk langs de weg heel veel giraffen ook zien we hier een wilde kat de weg oversteken en snel tussen de bosjes een schuilplekje zoeken. We rijden via dezelfde weg weer terug naar Nairobi, we besluiten hier weer voor een nachtje een hotel op te zoeken. Het is de laatste dagen gelukkig minder met de regen maar er lijkt vocht in de tent/ het matras te zitten dat er niet zo snel uitgaat en een klamme tent is niet zo aangenaam om in te slapen. We rijden langs verschillende hotels het blijkt hier niet makkelijk te zijn een redelijk betaalbaar hotelletje te vinden, we komen uit bij het High Point hotel (€ 55) niet goedkoop maar de meeste hotels in de buurt zijn nog duurder of even duur met minder voorzieningen. In het hotel staat 1 computer met een snelle internetverbinding die je gratis kunt gebruiken.

 

16-12-06 tot 18-12-06    Nanyuki - Sweetwaters Game Reserve (Ol Pejeta Conservancy)

We besluiten vanaf Nairobi nog een keer een stukje omhoog Kenia in te rijden de Rift Valley in, richting Mount Kenia, ook dit stuk weer goede asfaltwegen. We overnachten op de camping bij de Mountain Rock Lodge (€ 8), een mooi gelegen camping, met een traag restaurant. De volgende dag rijden we naar Sweetwaters, we twijfelen om hierheen te gaan, omdat dit park in veel boeken niet of maar heel kort beschreven staat. Maar wat er beschreven staat lijkt de moeite waard, dus we besluiten er toch heen te gaan. We krijgen er absoluut geen spijt van want Sweetwaters blijkt een prachtig park te zijn, de reden dat het in de meeste boekjes niet beschreven staat is waarschijnlijk dat dit een priv้ park is en geen nationaal park of reserve is. De entree is € 30 p.p., niet goedkoop de entree is net sinds een paar dagen flink omhoog gegaan, maar we vinden het dit geld absoluut waard. We rijden eerst naar het chimpansee sanctuary toe, dit is enkel 2 keer per dag anderhalf uur geopend. In de opvang leven zo'n 50 chimpansees, deze zijn verdeeld in twee groepen, die elk een groot omheind gebied hebben waarin ze leven. Met een priv้ gids gaan we naar de eerste groep toe, 5 van de chimps zitten vlakbij het hek, erg mooi om deze beesten van zo dicht bij te zien, door het hek is foto's maken enkel niet makkelijk. De gids weet precies de namen van de chimps en vertelt mooi over de ontroerende dingen die de meeste van deze chimps hebben meegemaakt. We lopen een klein stukje langs de rivier om de tweede groep op te zoeken helaas zitten deze chimps niet in de buurt, dus we besluiten vanmiddag nog een keer terug te gaan. We rijden door het park heen en zien neushoorns, olifanten en heel veel impala's, gazelles, zebra's, giraffen en wilde zwijnen. We rijden langs de hippopool, hier zou ook een gids moeten zijn, maar we zien niemand, de pool zelf is leeg dus we besluiten verder te rijden. We rijden naar Morani toe en worden ook hier op gewacht door een gids, we weten dat we hier heen gaan voor een neushoorn maar weten niet precies wat we hier kunnen verwachten. De gewapende gids begint met ons aan een korte wandeling en vertelt dat Morani de naam is van een tamme zwarte neushoorn die hier leeft. Morani is geboren in Amboseli NP, hier is zijn moeder dood geschoten toen hij 6 maanden oud was, hij is toen in een opvang in Nairobi terecht gekomen waar hij door mensen met de fles is groot gebracht. Er zijn 3 pogingen gedaan om Morani weer in het wild te laten leven, maar Morani raakte hierbij 2 keer ernstig gewond in gevechten met andere neushoorns. De derde uitzetpoging was in dit park, waar Morani besloot dat hij veel liever terug kwam naar waar de hekken stonden en waar mensen waren en geen andere neushoorns, dat was voor deze neushoorn een stuk veiliger. Toen is besloten om Morani hier gescheiden van de andere neushoorns in het park te laten leven. Neushoorns zijn overdag niet zo heel actief, Morani heeft een redelijk groot leef gebied, maar de gids weet precies waar Morani tussen de struiken in ligt te slapen. Het blijkt dat Morani zo tam is dat je hem kan voeren en kan aanraken, erg bijzonder om dit mee te maken, want normaal zijn juist zwarte neushoorns erg agressief. We genieten enorm van deze bijzondere ervaring, de gids maakt een paar leuke foto's en dan laten we Morani weer met rust zodat hij verder kan slapen. We rijden verder door het park heen en zien nog veel meer impala's, gazelles, zebra's, giraffen en wilde zwijnen, ook zien we nog elanden, waterbokken en een grote groep buffels. Ook zien we een leeuwin onder een boom liggen, op de terugweg rijden we dit stukje dezelfde weg en zien we ook nog een tweede andere leeuwin. Na het zien van de leeuwinnen hadden we in dit park 4 van the BIG FIVE gezien, erg bijzonder vonden wij want enkel in de Ngorongoro krater hebben we 4 van de big five gezien (en de neushoorn was hier wel erg ver weg), in andere parken hebben we dit niet gezien. Dit park heeft veel meer te bieden dan we verwacht hadden, the big five (luipaarden zijn namelijk ook aanwezig, maar deze zijn overal eigenlijk alleen 's nachts te zien), heel veel kleiner wild en daarnaast ook nog eens een chimpansee opvang, een bijzondere ontmoeting met een tamme neushoorn en ook nog eens prachtige uitzichten op Mt. Kenia en andere bergen. Wij vinden dit park zeer zeker een aanrader om heen te gaan, verreweg het mooiste park wat we tot nu toe in Kenia bezocht hebben!!! "s Middags brengen we nog een bezoekje aan de chimpansees, dit keer zijn een aantal chimps van de tweede groep wel naar de rivier gekomen. Dit is erg leuk om te zien, want zo zit er enkel een rivier tussen ons en de chimps, dat is toch veel mooier om te zien dan wanneer er een hek tussen zit. We genieten weer volop van deze aapjes, het is prachtig om te zien hoe een van de kleintjes 'klimles' krijgt van zijn moeder. We lopen ook nog een keer naar de eerste groep toe waar twee chimps speels aan het vechten zijn, we hopen ook nog chimpansees echt in het wild te gaan zien, maar dit was in ieder geval al een prachtige ervaring. Onderweg terug naar de uitgang zien we nog een groep van zo'n 25 olifanten en drie vechtende zwarte neushoorns vlakbij de weg, een prachtige afsluiting van dit prachtige park. We rijden in een uurtje weer terug naar de Mountain Rock Lodge waar we weer kamperen.

 

18-12-06 tot 21-12-06    Nakuru

Gelukkig is ook de weg van Nanyuki naar Nakuru verbazend goed, je moet wel alert blijven op grote kuilen/ hobbels in het asfalt, maar meestal kun je gewoon goed door rijden. Het lijkt erop alsof voor de hoofdwegen van en naar Nairobi erg slecht zijn, terwijl de rest van de wegen juist goed zijn. Het is een mooie route, we rijden om Aberdare NP heen (hier zijn de wegen in de regen erg slecht vandaar dat we hier niet heen gaan), een prachtige bergachtige omgeving in de Rift Valley. In Nakuru rijden we weer naar het Midland hotel, waar het ons de vorige keer goed bevallen is. We eten bij Cafe Lemon Tart, dat om de hoek van het hotel ligt een snackbarachtig caf้ waar je heel goedkoop simpel kunt eten, Sylvia eet een beef stew en Casper eet Samosa's (met pittig gehakt gevulde bladerdeeg driehoekjes). Terwijl we er onder tussen aan gewend zijn geraakt dat de meeste restaurants een 'rekenfoutje' maken zodat je teveel moet betalen (helaas voor hun trappen we hier niet in), zetten ze hier voor de tweede keer veel te weinig op de rekening. Dat vinden we ook niet nodig € 3 voor een simpele maaltijd met zijn twee๋n is al supergoedkoop, maar ze zetten minder dan € 2 op de rekening, we betalen het juiste bedrag en een leuke fooi, ze hopen dat we morgen weer terug komen om hier te eten.

 

21-12-06 tot en met 22-12-06    Masai Mara NP

Via Narok rijden we naar de Masai Mara, het meest bezochte/ bekendste park van Kenia. De weg naar Narok is eerst een stuk prima asfalt, daarna ruim een uur hele hobbelige zandweg en daarna weer prima snelweg. Vanaf Narok is het eerste stuk asfaltweg, maar de weg wordt al snel slechter en gaat over van een weg vol potholes naar een zandweg. Op de heenweg  is deze route nog redelijk te doen, 1 lastig modderig stuk, andere modderige stukken liep een alternatieve route omheen (wel lastig om te bepalen wat nu de beste route is met de minste modder). Een heel stuk buiten de Masai Mara (dichter bij Narok) zien we heel veel giraffen, zebra's, wildebeesten en gazelles. Dit ziet er goed uit denken we, als hier al veel beesten zitten belooft wat voor de rest van de route en voor in de Masai Mara. Helaas is het maar een stukje dat vol zit met beesten, daarna zien we een heel stuk geen beesten meer. Als we de Masai Mara in rijden zien we een kleine groep buffels en een groep olifanten in de verte, verder zien we veel hartebeesten en wat waterbokken en giraffen. We zien ook een prachtig paar mannetjes leeuwen, ze liggen niet zo ver bij een kudde buffels vandaan maar liggen nog heerlijk te luieren. We zien ook heel veel stukken helemaal niets, dit valt erg tegen, we hadden meer verwacht van de Masai Mara, maar helaas lijken de meeste zebra's, wildebeesten, gazelles en giraffen buiten het park te zitten. Dit heeft er misschien ook me te maken dat de wegen in het park erg slecht (heel modderig) zijn en we een paar keer niet verder kunnen rijden, waardoor we maar een klein gedeelte van het park hebben kunnen zien. Onderweg krijgen we een flinke stortbui, dit doet de wegen ook niet veel goed. Onderweg naar de camping komen we bijna vast te zitten in de modder, doordat het niet mogelijk is via de hoofdwegen de camping te bereiken en je moet gokken welke wegen wel goed genoeg zijn om te bereiden, deze weg hadden we dus verkeerd gegokt. Gelukkig lukt het in de laagste 4 wielversnelling nog net om de auto uit de modder te rijden, maar het had niet veel gescheeld... Daarna weten we gelukkig snel en veilig de Aruba campsite, net buiten de ingang van het park (€ 10) te bereiken, met al die modder is het moeilijk om echt nog te genieten van het park. 's Nachts regent het de halve nacht, we vrezen het ergste voor de wegen de volgende dag. Eigenlijk zou het regenseizoen in december voorbij moeten zijn, maar helaas zijn wij in het verkeerde jaar hier, want zelfs eind december lijkt het weer nog niet te verbeteren. De volgende ochtend zijn de gevolgen van de regenbui (voor in Nederland niet eens echt een lange stortbui) al direct zichtbaar, de brug is overstroomd en auto's moeten wachten tot het water gezakt is voor ze de brug over mogen steken. Wij vinden het wat overdreven want zo hoog staat het water niet, alle modderwegen zijn naar ons idee veel gevaarlijker. Gelukkig zijn wij niet al te vroeg opgestaan (andere auto's wachten al ruim een uur) en zakt het water snel, binnen een half uur mogen we de brug over steken. Onder het wachten informeren we wat de beste mogelijkheid is om deze modderbende weer uit te komen, want hier is al zichtbaar dat de wegen in modder zijn veranderd. We wilden eigenlijk door het park heen rijden en dan via een andere uitgang het park verlaten, maar dit blijkt onmogelijk te zijn, de enige mogelijkheid het park uit blijkt dezelfde weg te zijn als dat we het park ingekomen zijn. We besluiten om samen met 2 minibusjes door het park en richting de hoofdweg te rijden, voordeel voor ons is dat deze chauffeurs beter weten welke wegen het beste zijn, groot voordeel voor hun is dat wij ze uit de modder kunnen slepen als dit nodig mocht zijn. We rijden dus al snel het park weer uit via dezelfde weg en zien ook vandaag niet veel van de Masai Mara. De weg die gisteren nog redelijk goed bereidbaar was is vannacht veranderd in een verschrikkelijke modderbende. Met onze auto en Casper achter het stuur weten we overal doorheen te komen zonder vast te komen zitten, de minibusjes hebben echter geen 4 wielaandrijving en we kunnen de sleeplinten dan ook een heel aantal keren (de precieze tel raken we kwijt, denk een keer of zeven) gebruiken om verschillende busjes uit de modder te halen. De minibusjes (en de toeristen die er in zitten) zijn erg blij met onze hulp, voor ons is het toch ook wel prettig, want de minibusjes rijden voorop, zodat wij kunnen zien waar we beter niet kunnen rijden. We vinden het ook prettig om niet alleen deze rotweg te rijden, de aanwezigheid van anderen maakt zo'n weg veel aangenamer om te rijden. Alles bij elkaar is de Masai Mara zeker een bijzondere ervaring geweest, een bijzonder modderige ervaring, helaas met weinig wildlife.... We hebben het wel eventjes gezien met verregende modderwegen, we besluiten voorlopig even op hoofdwegen te blijven tot dat het echt weer even droog is gebleven en de wegen hopelijk weer in normale staat zijn.

 

22-12-06 tot 26-12-06    Nakuru

Het was niet de bedoeling om weer naar Nakuru te rijden, maar doordat we vanuit de Masai Mara dezelfde weg terug moesten nemen, konden we niet de route nemen zoals we deze gepland hadden. Het Midland hotel in Nakuru was ons eerder prima bevallen dus nu de plannen toch gewijzigd zijn besluiten we weer hierheen te rijden en hier ook een gedeelte van de kerst in de luxe door te brengen. In Nakuru maken we de auto schoon van alle modderbende, we doen inkopen, doen spelletjes en kijken films op tv, best even lekker een paar dagen relaxen. Kerstavond eet Sylvia in een snackbarachtige tent een beefstew, Casper eet gehakt met rijst en groente. Kerst wordt hier in Kenia wel gevierd, maar het is niet zo uitgebreid als in Nederland, het hotel waar we zitten staat een simpele kerstboom en er hangen wat lichtjes, het is vooral in het restaurant erg druk met lokale mensen die hier kerst vieren. Sommige restaurants/ winkels zijn gesloten, maar het valt op dat er heel veel winkels, ook supermarkten gewoon open zijn op 1e kerstdag. Het weer hier in Kenia verschilt helaas niet zo veel met kerst in Nederland, het is bewolkt en regenachtig en al is het warmer dan in Nederland, korte broeken weer is het zeker niet. 1e kerstdag eet Casper spaghetti Sylvia eet een peppersteak, 's Avonds is er een stukje op de tv over dat zo'n honderd mensen met de kerst vast zijn komen te zitten in en rondom de modderwegen van de Masai Mara, we zijn blij dat wij hier niet tussen staan. De volgende dag rijden we naar Malaba aan de grens met Oeganda (eigenlijk hadden we om Mount Elgon willen rijden, maar dit is geen verharde weg en we hebben even geen zin in nog meer modder), het eerste stuk van de weg is heel slecht, soms is er totaal geen asfalt meer over. We komen een stukje in de file te staan, doordat het enorm druk is op de weg met vrachtwagens (wie rekent daar nu op, op 2e kerstdag), en die staan bijna stil op de hele slechte weg. Gelukkig is het grootste gedeelte van de weg wel redelijke asfaltweg, want met 25 km hadden we vandaag nooit meer de grens met Oeganda gehaald.

 

Nuttige info

Diesel: € 0,80 per liter
Internet: € 1 per 1,5 uur
1 Euro = 93 Shilling
1 dollar = 73 Shilling
Met Visa (Mastercard bijna nergens bruikbaar) is het in veel plaatsen mogelijk geld bij een ATM op te nemen
Avondmaaltijd: € 5 a € 10, voor 2 personen
Actuele prijzen van de wildparken www.KWS.org
Kenia heeft wel weer gewone grote supermarkten
De snelwegen zijn soms zeer slecht, andere stukken zijn juist verbazend goed